Frank Woeste

Pocket Rhapsody II
ACT records
Cross-over/Jazz
Als ik in gezelschap ben, ben ik selectief in het draaien van jazzmuziek; je vriendschappen kunnen zomaar op losse schroeven komen te staan. Gelukkig heb ik nu ook de keuze uit het album van Frank Woeste. De van oorsprong Duitse Woeste maakt deel uit van de bands van Ibrahim Maalouf en Youn Sun Nah. Woeste woont in Parijs en speelt verder in verschillende groepen en stijlen, als pianist is hij een alleskunner. Eric Vloeimans en Frank Woeste zijn elkaar in de afgelopen jaren regelmatig tegengekomen en hebben een muzikale klik. Vandaar dat Vloeimans werd uitgenodigd om op de tweede Pocket Rhapsody de eerste trompet te spelen. Die klik hoor je meteen terug in het openingsnummer: een wonderschone aria voor trompet, door de piano begeleid. In meerdere nummers meandert de trompet van Eric door het melodische pianospel van Frank. Op andere momenten verrast het kinderkoor Maîtrise des Hauts-de-Seine, het koor van de zoon van Frank, met woordeloze melodielijnen. De kinderstemmen klinken als een instrument en leveren een bijzondere sfeer op. Drummer Stéphane Galland stuwt met strakke ritmen de zich herhalende notenreeksen op. Frank gaat zich vervolgens te buiten aan beweeglijke solo’s, maar blijft altijd dichtbij de melodielijn. Een bescheiden rol is weggelegd voor trombonist Robinson Khoury. Verpozende ballads en instrumentale uptempo rocknummers wisselen elkaar voortdurend af. Het is daarmee een prettig toegankelijk album geworden. Schurkt jazz tegen pop, of andersom? Daar lopen je vrienden niet bij weg, ze lopen er wellicht mee weg.
Emil Roes