In 2000 werd de tv-serie JAZZ van regisseur Ken Burns op onze beeldbuis gebracht, twaalf afleveringen van bijna een uur. Als je een hekel aan tv had, kon je zijn dikke boek over de serie gaan lezen, en voor de luistervinken kwam een serie cd’s op de markt. En als je alles gehad dacht te hebben: de serie kwam ook uit op vier dvd’s. Burns wilde zijn visuele verhaal over de jazz nadrukkelijk geen tv-serie of documentaire noemen. Zijn ondertitel: ‘a film’. En dat twaalf uur lang: daar valt zelfs een Tolkien-marathon bij in het niet.
Vergeleken met het boek heeft ‘de film’ een opvallende toegevoegde waarde, namelijk het opmerkelijke beeldmateriaal. Een gigantische hoeveelheid foto’s en filmpjes, die lang niet altijd met het oog op jazz werden gemaakt maar hier een zeer dienende functie krijgen. Als het verhaal gaat over Louis Armstrong die naar Chicago trekt, zien we een oude trein door het landschap stomen. De jeugd van Duke Ellington wordt geïllustreerd door beelden van druk verkeer, voornamelijk T-Fordjes, in het hart van Washington. Aangekomen bij schijf drie (1940-1949) groeit deze opstapeling Americana uit tot een hallucinerende ervaring. Aan het slot van deze heruitgave (zonder inlay) is nu een profiel van de regisseur toegevoegd.
Coen de Jonge
Voor meer informatie omtrent deze en andere DVD’s kunt u hier terecht.
