Apple Cores
Anti-/Epitaph
Saxofonist James Brandon Lewis een productieve artiest noemen is een understatement. Hij bestiert bands als Red Lily Quintet en Messthetics en heeft een Spartaanse concertagenda. Ook brengt hij aan de lopende band platen uit die stuk voor stuk bovenmodaal zijn. Apple Cores verwijst naar een essay van jazzkenner/filosoof/dichter Amiri Baraka, die veel invloed heeft op het werk van Lewis.
Het album kwam tot stand met zijn trio bestaande uit Josh Werner (bas/gitaar) en Chad Taylor (drums/duimpiano). Percussionist Stephane San Juan en gitarist Guilherme Monteiro hebben een bescheiden bijdrage op een paar tracks.
Muzikaal eenkennig is de tenorist bepaald niet. Hij richt zijn aandacht op Ornette Coleman, wiens Broken Shadows een uptempo vertolking krijgt. Maar vooral Don Cherry is van invloed op de stukken. Cherry die overigens op het origineel van voornoemd nummer te horen is.
Het trio componeerde binnen twee dagen al improviserend de overige 10 tracks in de geest van Cherry en legde ze ter plekke vast. Geen freejazz in de letterlijke betekenis van het genre. Maar de superieure ritmesectie legt het experimentele kader (hiphop, funk, dub, Afrikaans) voor Lewis’ krachtige, tegendraadse, altijd weer verrassende en toch relatief toegankelijke spel. Hemelbestormende contemporaine jazz.
Marcel Haerkens
