Tony Allen

There Is No End
Blue Note
Jazz
De vorig jaar overleden afrobeatpionier Tony Allen gaat op dit album een alliantie aan met jonge Afrikaanse, Amerikaanse en Britse rappers. Hij wilde de hiphopwereld met die van afrobeat samenbrengen en jonge rappers hun boodschap laten uitdragen op zijn beat. Nu is hier nauwelijks de afrobeat te horen die we van Allens samenwerking met Fela Kuti kennen, maar gaat het eerder om hiphopgrooves, elektronische en jazzy drumbeats waarover veertien rappers hun woorden rappen, zingen of spreken. Niet alle tracks zijn even sterk. Allens beats zijn echter ingenieus. Erg goed zijn de bijdragen van Sampa The Great (Zambia), Zelooperz (VS), Lava La Rue (GB), Danny Brown (VS). In Sampa’s The Great’s Stumbling Down vervaagt de grens tussen rap en spoken word. Maar dat geldt voor bijna alle tracks. En soms is het alleen spoken word zoals in Lord Jahs Crushed Grapes. En er wordt vaak gebruikt gemaakt van elektronische effecten, wat voor alle veertien songs geldt. In Cosmosis is de Nigeriaanse dichter Ben Okri te horen samen met de Amerikaanse rapper Skepta; die combi werkt erg goed. Met There Is No End creëert Allen door zijn samenwerking met hiphopartiesten in feite een totaal nieuwe sound. Het album eindigt dan ook met Allens woorden: we moeten nieuwe muzikale landschappen onderzoeken, daar komt geen eind aan. Het levert soms verrassende resultaten op.
Rik van Boeckel