Miles Davis geldt als een van de grootste jazzvernieuwers: van bebop in de jaren 40, via cooljazz, hardbop, jazzrock tot en met commerciële nummers in de jaren 80.
Door Cor Oliemeulen
In de fascinerende documentaire Miles Davis: Birth of the Cool ontdekken we dat de trompetkunstenaar privé soms wat minder cool was.
Net als zoveel jazzmuzikanten worstelde hij met een heroïneverslaving en daarbovenop had hij problematische relaties met vrouwen en racistische autoriteiten. Uit niet eerder gebruikt materiaal, interviews met kenners, exen, kinderen en collega’s, alsook leuke anekdotes waarin Davis’ karakteristieke geraspte stemgeluid soms hilarisch wordt geïmiteerd, overheerst vooral zijn elegante, romantische en kwetsbare geluid. Op handen gedragen door Parijse intellectuelen en altijd onberispelijk gekleed, totdat hij een relatie kreeg met funkzangeres Betty Mabry. De donkere pakken werden verruild voor laag uitgesneden shirts, patchwork broeken met opzichtige riemen en grote zonnebrillen. Davis’ typische, herkenbare timbre met die ingehouden, lyrische, melodieuze speelstijl zullen we na afloop nooit meer vergeten.
[usr 4 text=”false”]
