George Dumitriu

Monk On Viola
Evil Rabbit Records/ToonDist
Jazz/Impro
Thelonious Monk is een van de meest vruchtbare bronnen voor improvisatoren en jazzmusici, en dat zal voorlopig niet veranderen. Zijn composities, maar ook zijn wijze van improviseren hebben een onweerstaanbare combinatie van suggestie van asymmetrie en heldere logica in zich. De Roemeens-Nederlandse Dumitriu behoort op zich al tot een van de meest avontuurlijke en creatieve impromuzikanten op gitaar en altviool, maar zijn deconstructies van negen Monk-composities zullen ook een breder publiek aanspreken. Op dit solo-album onttrekt hij telkens kenmerkende elementen van een compositie om die uit te bouwen zonder direct aan het hele thema refereren. Vaak werkt dat vervreemdend, maar dat proces van deconstructie is op zich al een verkenningstocht die soms vlak langs het bekende scheert of juist vrij ver van het herkenbare af kan staan. Een voorbeeld van de eerste werkwijze is zijn bewerking van Evidence, het eerste stuk, waarin vrij gauw elementen van het thema op hun plaats vallen. Een voorbeeld van het zo lang mogelijk handhaven van de abstractie en de afstand tot het thema is Round Midnight waarbij via zachte noise-soundscapes tergend langzaam naar de bekende sequenties toe gewerkt wordt. Daarnaast weet de altviolist in zijn eentje nog frases zodanig te stapelen dat het soms lijkt of je naar improvisaties van verschillende musici achter elkaar zit te luisteren. Niet alleen intrigerend, maar ook reuze spannend.
Ken Vos