De Libanese trompettist Ibrahim Maalouf speelde tien jaar geleden voor het eerst een echte jazzsolo op een podium. Daarna rees zijn ster snel, eerst in Frankrijk waar hij nu woont, later ‘all over the world’. Op dit jubileumalbum heeft Maalouf 14 tracks verzameld die hij in de afgelopen 10 jaar speelde op allerlei plekken: Marciac, Istanbul, Saint Brieuc, Saint Herblain en Parijs, l ‘Olympia. Op dat laatste podium speelde hij even met Juliette Gréco in het chanson La Javanaise, waar de trompettist het melodische aspect voor zijn rekening nam en Gréco het zingzeggen. Op veel stukken probeerde Maalouf het publiek ook mee te laten zingen, een verschijnsel waar we niet dol op zijn: een zaal die steeds hetzelfde simpele riffje laat horen, meestal niet geheel op de juiste tel, is voor koele buitenstaanders geen echte traktatie. Maalouf is een begaafde trompettist, hoewel hij zich ook wel waagt aan een standwerkerssolo: hoog, hard en demonstratief. Om daarvan te genieten moet je er eigenlijk bij zijn geweest.
Coen de Jonge
