Vorig jaar waren de geleerden het erover eens: Hamilton Loomis was de onbetwiste revelatie van het Belgium Rhythm ‘N’ Blues Festival. Met een overvloed aan enthousiasme, charisma en bovenal zijn verbluffende snarentechniek en expressieve zang liet hij het Belgische publiek uit zijn hand eten. Ook op plaat weet de Texaanse gitarist die al ruim tien jaar in het circuit actief is te overtuigen. Sterker nog. Give It Back blijkt een sleutelplaat binnen zijn carrière te zijn. Nog maar zijdelings geworteld in de blues opteert de voormalige protegé van Bo Didley hier voor een frisse kruisbestuiving van funk, soul, rock en pop. Om dit nog eens te benadrukken citeert en parafraseert hij Stevie Wonder, Sly & The Family Stone en Prince, terwijl in One More Take de echo van Bob Marley’s Get Up Stand Up doorklinkt. Loomis is echter allesbehalve een slaafse epigoon. Zijn al dan niet samen met producer Michael Hodge gepende composities barsten uit hun voegen van commerciële potentie, de gitaarsoli zijn kort, kloek en compact, zijn begeleidingsband speelt superieur en, de zwijmelballads daargelaten, zijn alle songs doortrokken van een onweerstaanbare funkgroove. Hamilton Loomis heeft zijn persoonlijke muzikale biotoop gevonden. En dat gaat hem beslist geen windeieren leggen.
Marcel Haerkens
