Cathédrale
Leo Records
jazz
De Zwitsers-Franse pianist Lana heeft een voorliefde voor architectuur. Dat blijkt uit het grafisch ontwerp voor dit album en uit de doordachte structuren in zijn muziek. Hij heeft een voorkeur voor het op het eerste gehoor hoekige, maar daardoor extra swingende werk van Thelonious Monk, Herbie Nichols en in mindere mate Andrew Hill. Hij heeft steun van een autonoom swingend ritmetandem in bassist Fabien Iannone en drummer Phelan Burgoyne dat Lana in staat stelt om die swing te relativeren of steviger aan te zetten. De muziek staat daarmee in de postmodale jazztraditie, maar de opbouw van de stukken verraadt een muzikaal inzicht dat sjablonen overstijgt. Vooral het titelstuk blijft nazinderen. De strenge lijnen die het trio neerlegt, weerspiegelen de geometrische vormen van een kathedraal, én scheppen ruimte voor meer ritmische spanning.
Ken Vos

Recensie: Azymuth – Telecommunication
Nu pas dringt tot mij door welke sleutelrol Brazilianen hebben gespeeld in de fusion. Van drummer en percussionist Airto Moreira, Dom Um Romão tot Hermeto