Francesca Remigi Archipélago

Il Labirinto Dei Topi
Emme Record Label
Jazz
Op deze plaat wordt alles uit de kast gehaald om de ereprijs in psychotische jazz binnen te slepen. Duizelingwekkende unisono thema’s, fills en licks vol dissonanten, toeterende en overblazende rietinstrumenten, spijkerharde accenten en dan plotseling: onverwachte wendingen, een donderslag bij heldere hemel. Deze Italo-Belgische formatie onder leiding van de Italiaanse drumster Francesca Remigi opereert in het kielzog van Aka Moon en Octurn en degradeert Amerikaanse broeders als Ornette Coleman, Don Cherry en Steve Coleman tot oudmodische kermisklanten. Niet alleen het drumwerk van de virtuoze Remigi is stuitend goed, ook compositorisch zet zij met dit album een definitieve streep onder het verleden. Het lachen vergaat elke zakjapanner die deze maatsoorten wil ontwarren. En daaroverheen knetteren voortdurend de solo’s door trompettist Niran Dasika en basklarinettist Frederico Calcagno, ondersteund door de onverstoorbare contrabas van de Nederlander Ramon van Merkenstein. En dan, zo op de helft, verstomt het geweld en wordt een lyrische jazzwals ingezet op akoestische piano door Simon Groppe. Sprookjesachtig geneurie. Het is de Brits-Luxemburgse Claire Parsons, die haar nasale vocalen afwisselt met grimmige spoken word. Anno 2021 staat de formatie klaar om de wereld te veroveren. Vindt ook meesterdrummer Stephane Galland (Aka Moon, Flat Earth), die al deze talenten in Brussel onder zijn hoede heeft. Nu omschrijft de kwade genius de muziek van Archipelagos quasi onschuldig als ‘extremely creative, interesting and exciting. also highly addictive’.
Storm Bakker