Het was de Kleine Zaal van het Concertgebouw waar dit opmerkelijke trio op 31 augustus 2018 een intiem concert gaf. Kon ook moeilijk anders, met die bezetting van stem, gitaar en flugelhorn. Is dat genoeg om een publiek bij de les te houden? Welzeker – luister maar eens naar Miss Celie’s Blues, dat klinkt alsof een veel groter gezelschap op het podium stond. Komt door de effecten die Angelo Verploegen op zijn bugel wist te produceren. De klank die hij naar voren brengt mengt zich heel mooi met de stem van Izaline Calister. Die verloochent haar roots niet, ze zingt haar eigen liedjes Mi Pais (met een kristalhelder gezamenlijk slot) en Forsa. Heel verrassend is het poëtische De Lucht Zit Nog Vol Dagen van Van Maasakkers – leuk dat musici uit andere contreien zoiets ook eens aanpakken. Er is een standard (But Not For Me), twee stukken van Jobim en een opzienbarende versie van Appels Op De Tafelsprei. Van Toon Hermans, jazeker…
Coen de Jonge
