De uit Niger afkomstige Toeareg rocker Bombino duikt in 2011 op met het ruige Agadez, genoemd naar een stad in het noorden van Niger, waar hij vandaan komt. Op het in Nashville door Dan Auerbach van The Black Keys geproduceerde Nomad klinkt Bombino’s gitaarspel genuanceerder en meer uitgebalanceerd dan op Agadez. Aan de muziek is verder weinig veranderd, al klinken er soms ineens lichte xylofoonklanken. In Azamane Tiliade lijkt een muzikale woestijnstorm op te steken, zijn de rockinvloeden heel prominent aanwezig terwijl Bombino’s hese zang en het ritme de sfeer van de Sahara oproepen. In Niamey Jam heeft Bombino afrobeat-ingrediënten verwerkt, zijn gitaarspel heeft hier iets bezwerends. Adinat begint met de kenmerkende Tuareg handclapping, in andere nummers vloeien de desert sounds van West-Afrika en het Amerikaanse Zuiden samen, in Aman wonderlijk geaccentueerd door de steelguitar, in het magistrale Zigzan krijgt die desert sound zelfs een licht psychedelisch karakter.
Rik van Boeckel
