Ruim een halve eeuw lang legde de bedenker van Baby Please Don’t Go zijn muziek vast. Completisten zijn veroordeeld tot de aanschaf van meer dan honderd lp’s/ep’s/cd’s, maar met de onderhavige dubbel-cd zijn in ieder geval dik vijftig songs onder handbereik.
Imponerende, krachtige zang en die unieke, ratelende en soms mandoline-achtige negensnarige gitaar en virtuoos harmonicaspel van John Lee ‘Sonny Boy’ Williamson op de Columbia-opnamen. Volstrekt uniek is de aanwezigheid van acht kantjes die de Chicagose pianist Erwin Helfer in 1957 met Joe vastlegde op een simpele tweesporen-recorder. Uitgebracht op twee ep’s op het Londense labeltje Collector in 1960 en nu, na zestig jaar, voor het eerst op cd! Net als de aanpalende sessie voor Cobra, die pas in 1981 op een Flyright LP uitkwam. Audiotechnisch iets minder dan bovengenoemd Columbiawerk, maar niettemin een mooi en compact overzicht.
[usr 4 text=”false”]
Rien Wisse
