Menu Sluiten
kneebody-chapters650

Albumrecensie: Kneebody – Chapters

Een nieuw avontuur op een Europees platenlabel levert voor Kneebody een verrassend nieuw album op. De band bracht dit voorjaar al de In Fire EP uit waarop vocalisten een prominente rol hadden. Op Chapters trekken ze die lijn (gedeeltelijk) door.

Door Dick Hovenga

Kneebody zag dit voorjaar bassist van eerste uur Kaveh Rastegar vertrekken en even leek de band in vertwijfeling. Maar drummer/multi-instrumentalist Nate  Wood besloot om ook de baspartijen op zich te nemen en de band te redden. Rastegar speelde nog wel een paar tracks in.

Chapters is wederom een stap voorwaarts. Juist omdat die gezongen tracks nu echt ‘songs’ zijn die het vernuftige instrumentale geluid van de band beïnvloeden. Soms pakt dat goed uit, soms wat minder. Juist omdat Kneebody uit geweldige muzikanten bestaat, voelen de instrumentale composities fijner. Daarnaast moet een vocalist je aanspreken.

De instrumentale tracks zijn in ieder geval dik in orde. De titeltrack is bijvoorbeeld Kneebody in optima forma. Ook albumopener Spectra laat uitstekend horen waar de band voor staat: robuust en avontuurlijk. Al net zo ijzersterk is A Seaworthy Native, een ingenieuze compositie waar Kneebody de link tussen jazz en electronic fabuleus uitbouwt. Fantastisch is ook The Trip, met een lekker opgefokt ritme, een geweldige Wood, en dito instrumentale solo’s.

Vocalist Michael Mayo is een geschenk. Met zijn vloeiende stem sluit hij in What’s My Name naadloos aan op wat de band instrumentaal wil. Ook Becca Stevens weet van Wounds Let In The Light een optimale samenwerking te maken.

Bij Hearts Won’t Break gaat het echter fout. Het van rock doortrokken stemgeluid van Josh Dion klinkt misplaatst. Het klinkt als een warrige rocktrack gespeeld door een rockende jazzband. When It All Comes Down, met Gretchen Parlato als vocaliste, is een slappe compositie die niet wil beklijven.

Resumerend is Chapters een interessant en uitdagend nieuw Kneebody-album, en dat is altijd goed bij een band die niet van stilzitten houdt. Dat de band zonder vocalisten op tour gaat komt misschien wel heel goed uit.

[usr 3,5 text=”false”]

Deel bericht

Laatste recensies

Transatlantic Five

Transatlantic Five

Transitions Nemu Records Jazz/Impro Met vibrafonist Christopher Dell in de rol van Bobby Hutcherson neemt dit Amerikaans-Duitse kwintet Eric Dolphy’s mijlpaal Out To Lunch als

Lees verder »
Earswideopen

Earswideopen

Bajo Y Alto Eigen Beheer Jazz Toen de Duitse, in Amsterdam gevestigde Felix Hildenbrand vorig jaar onverwachts overleed ging er een schok door muzikaal Nederland.

Lees verder »
Oded Tzur

Oded Tzur

My Prophet ECM Records Jazz Muziek is wellicht de enige ware vorm van collectieve meditatie, aldus saxofonist Oded Tzur. Zijn muziek kun je zien in

Lees verder »