De Spaanse pianist Xavi Torres heeft een vast plek in de Nederlandse jazzscene veroverd. Tijdens de lockdown besloot hij 30 dagen lang elk etmaal een compositie te schrijven. Zo kun je immers je creativiteit een nuttige bedding geven.
De 14 stukken nam hij op met 2 formaties. De eerste 6 tracks werden opgenomen in Madrid. Ze laten hem horen met twee Spaanse begeleiders: bassist Reinier Elizarde ‘el Negrón’ en drummer Andreu Pitarch. De rest kwam tot stand in de Powersound Studio in Amsterdam, nu met Clemens van der Feen (bas) en Jamie Peet op drums.
Hybride vorm
Volgens de pianist is muziek een hybride vorm van kunst. Aan de ene kant is het een product van de ons omringende wereld. Aan de andere kant kan muziek dienen als een vorm van ontsnapping uit die vaak grimmige realiteit. ‘Ik probeer me echt te verbinden met de werkelijkheid en de problemen daarin. Dan probeer ik muziek te maken die dat te boven gaat en voor zichzelf kan spreken.’
Dualiteit
Ook in zijn pianistische opvattingen laat Torres een dualiteit weerspiegelen. Hij werd opgeleid als klassiek- én als jazzpianist. Is er dan ook verschil te horen in de stukken die hij met zijn Spaanse dan wel Nederlandse begeleiders maakte? In beide gevallen dienen de composities om de hoop op betere tijden levend te houden. Het lijkt wel dat Torres op Spaanse tracks als Empty Streets en Futur een pietsje meer op de voorgrond staat dan op ‘Amsterdamse’ stukken als Upside Down en Luz. Allicht, Jamie Peet op drums.
Coen de Jonge
