De drie leden van Dishwasher_, Louise van den Heuvel (bas), Werend Van Den Bossche (sax, synths) en Arno Grootaers (drums), zijn geschoold in jazz. Maar ze hebben hun liefde voor andere genres nooit onder stoelen of banken gestoken. Geen wonder, Van den Heuvel speelt ook bij avantgardist Stéphane Galland (AKA Moon) en bij Zwangere Guy. Ook de overige leden kijken ook graag over genregrenzen heen.
Anemoia (een woord uit The Dictionary of Obscure Sorrows, dat zoveel betekent als heimwee naar een tijd die je nooit hebt meegemaakt) is hun tweede album. Als opvolger van het naamloze debuut uit 2023 dat door collega Dick Hovenga treffend werd omschreven als ‘intrigerend, onvoorspelbaar en avontuurlijk.’
Dat is Anemoia – naast cd ook verschenen op prachtig vormgegeven vinyl – ook. Zij het dat hier de grenzen van de jazz in traditionele zin ver opgerekt worden. Ritmes zijn bijvoorbeeld ontleend aan drum ’n bass, terwijl de sax volgens jazzpatronen improviseert. Totdat Van Den Bossche het geluid radicaal omgooit met een overvloed aan atmosferische synths. Tracks hebben intrigerende titels als Leven Is Door, Styrofoam of IJskar, en bewegen zich op het snijvlak van moderne jazz en bijvoorbeeld krautrock. Spannende plaat, dat wel. Misschien even doorbijten, maar is jazz niet per definitie uitdagend?
Dietmar Terpstra
Anemoia – Dishwasher_ (DOX Records)
