Bij dit zesde album heeft Kraak & Smaak zijn geluid verfijnd. De vraag is alleen of dat in alle opzichten een toe te juichen ontwikkeling is.
Toen het Leidse Kraak & Smaak in 2005 zijn eerste album Boogie Angst uitbracht, ging er een kleine siddering door de vaderlandse muziekscene. Het album was onbeschaamd funky, en straalde vakmanschap en vooral veel plezier uit. Vergelijkingen met bijvoorbeeld Tom Tom Club drongen zich op. De muziek was niet van de dansvloer af te slaan, en de band werd een veelgevraagde verschijning op de internationale podia als SXSW, Coachella, Glastonbury en Lowlands. Het trio, bestaande uit Oscar de Jong, Wim Plug en Mark Kneppers staat bekend om hun dansbare, geraffineerde mix van disco, funk, elektronica, house en pop.
Anno 2025 zijn we zes albums verder, en heeft de band zijn geluid verfijnd. De vraag is alleen of dat in alle opzichten een toe te juichen ontwikkeling is. Het lijkt net alsof de urgentie een beetje verdwenen is. Op het gevaar af over te komen als een oud stuk chagrijn: waar is de funk gebleven? Een track als Herbs & Wine, hoewel zeker geraffineerd, klinkt toch een beetje loom. En Nothing Is Forever, opgenomen met behulp van een Farfisa-orgeltje en zangeres Kosta G is zelfs wat lamlendig. Travel Light begint nog als een veelbelovende disco-stamper, maar ook dat verzandt in productioneel gemurmel. Misschien is het de Californische studio waar Velvet Seas deels is opgenomen die heeft bijgedragen aan de gelaten sfeer van de plaat, want ik vermoed dat Kraak & Smaak meer in zich heeft dan op dit album te horen is.
Dietmar Terpstra
Velvet Seas – Kraak & Smaak (Boogie Angst)
