Michael Kiwanuka

Kiwanuka
Universal Music
Soul
Retrosoul was een jaar of vijftien geleden een welkome herinnering aan de ziel die de soul was kwijtgeraakt. Maar nu de soul zijn meest innovatieve periode sinds de jaren zeventig doormaakt, heeft retrosoul zijn functie verloren. Het is een imitatie en pastiche die weinig toevoegt aan de klassiekers, het zijn hooguit leuke festivalacts. Een artiest die echter met kop en schouders boven zijn collega’s uitsteekt, is Michael Kiwanuka. De Brit is begiftigd met een oerstem, maar zijn muziek is vaak nogal tam en saai. Ook op zijn self-titled derde album moet je eerst door een aantal recht toe recht aan nummers heen bijten. Ik had het album na meerdere luisterbeurten eigenlijk al afgeschreven, toen ik plots werd gegrepen door de tweedelige psychedelische soulsuite Piano Joint (This Kind Of Love). Ook het meeslepende, rijk geschakeerde Hard To Say Goodbye is een parel. Het ontroerende Solid Ground grijpt je dankzij Kiwanuka’s buitengewone stem bij de strot. Het is goed om te horen dat hij buiten de lijntjes durft te gaan kleuren. Hopelijk blijft het avontuur trekken.
Peter Schong