Lianne La Havas
Warner Music
Soul
Vanaf haar debuut Is Your Love Big Enough? (2012) staat Lianne La Havas te boek als een veelbelovend talent. Zonnige liedjes maakten haar platen net te licht. Met haar titelloze derde album lost Lianne La Havas de belofte in. De detonerende verzekeringsreclame-achtige liedjes die ze van de platenmaatschappij moest zingen, zijn achterwege gelaten. Het is een statement dat de Londense singer-songwriter serieus genomen wil worden en haar creatieve vrijheid heeft afgedwongen. Niet dat de plaat een radicale breuk met het verleden is, of dat La Havas wild het experimenteren is geslagen. Het is een subtiele verandering van toon. Minder luchtig, meer ernst, zonder zwaar op de hand te worden. Het magistrale, rijkgeschakeerde album voelt aan als een suite. Maar La Havas houdt het klein en intiem. Het is het werk van een artiest die volwassen is geworden en precies weet wat ze wil, en wat ze níet wil.
Peter Schon
Rein de Graaff
Sippin’ At Bells Timeless Zoals pianist Rein de Graaff (1942) bij zijn inmiddels spaarzame concerten elke keer zegt: “Wij spelen alleen maar jazz uit de
