Begin juli 1963 nam Eric Dolphy met onder meer trompettist Woody Shaw (zijn platendebuut), saxofonist Clifford Jordan, bassoon-speler Garvin Bushell, bassist Richard Davis en vibrafonist Bobby Hutcherson muziek op voor de albums Conversations en Iron Man. Het initiatief kwam van producer Alan Douglas, die net in dienst was gekomen bij het kleine label FM, waarop men zowel folk als jazz wilde uitbrengen. Eric Dolphy was er blij mee, want hij was de voorafgaande tweeënhalf jaar niet binnen een studio geweest. Het resultaat was aanvankelijk alleen het album Conversations, dat nogal armoedig op de markt werd gebracht en daardoor nauwelijks op waardering kon rekenen; een tweede album Iron Man kwam pas vier jaar na Dolphy’s dood in de winkels, ook zonder veel weerklank. Daarna werden deze platen vaak gerecycled onder allerlei andere labelnamen. Eerst nog in stereo – maar nu zijn die banden onvindbaar. Ook voor de mensen van Resonance Records, die ons nu – naast de originele albums – verblijden met een overschot van de sessies uit 1963. En dan is overschot een negatieve term: deze sessies (nu in mono) laten horen dat deze muziek veel majestueuzer is dan aanvankelijk de receptie was. Glorieuze uitgave, met een riant boekwerkje (waarin een vraaggesprek met Han Bennink), prachtig gedaan.
[usr 4.5 text=”false”]
Coen de Jonge
Zie ook: Uitgelicht: Eric Dolphy