Himnopsis Colectiva
Mamita Records/Xango Music
World/Jazz
Het nieuwe album van Amparanoia, de opvolger van El Coro de Mi Gente (2017), biedt de vertrouwde mestizo-mix van rumba, reggae, cumbia en pop; met de warme stem van Amparo Sanchez als gangmaker. Himnopsis is een samentrekking van hymne en hypnose; daarmee wil Amparo haar gevoel tijdens de corona-crisis uitdrukken. De eerste track Genetica is vrolijk, in El Dia Que No weerklinken Balkan-achtige blazers. In Yo te Doy zijn de surfachtige gitaarriffs opvallend. Solo Quiero Cumbia zingt Amparo hier en dat komt erg sterk tot uiting in het nummer Cumbia Perfecta. La Despedida is een gevoelig lied over afscheid nemen. Erg mooi zijn De Principio a Fin en Centimetros met surfgitaren en mariachi-trompet. Galiza Tropical is de beste track is van dit aanstekelijke album waarop Amparanoia een sterke cross-over van diverse genres produceert!
Rik van Boeckel

Toots Thielemans meets Rob Franken
Studio Sessions 1972-1983 NJA Treasures of Dutch Jazz Jazz/FuMU Eerst denk je: weer zo’n album met functional music, bedoeld voor stijlloze gangen die leiden naar