Himnopsis Colectiva
Mamita Records/Xango Music
World/Jazz
Het nieuwe album van Amparanoia, de opvolger van El Coro de Mi Gente (2017), biedt de vertrouwde mestizo-mix van rumba, reggae, cumbia en pop; met de warme stem van Amparo Sanchez als gangmaker. Himnopsis is een samentrekking van hymne en hypnose; daarmee wil Amparo haar gevoel tijdens de corona-crisis uitdrukken. De eerste track Genetica is vrolijk, in El Dia Que No weerklinken Balkan-achtige blazers. In Yo te Doy zijn de surfachtige gitaarriffs opvallend. Solo Quiero Cumbia zingt Amparo hier en dat komt erg sterk tot uiting in het nummer Cumbia Perfecta. La Despedida is een gevoelig lied over afscheid nemen. Erg mooi zijn De Principio a Fin en Centimetros met surfgitaren en mariachi-trompet. Galiza Tropical is de beste track is van dit aanstekelijke album waarop Amparanoia een sterke cross-over van diverse genres produceert!
Rik van Boeckel
Hiromi ft. Sonicwonder
Out There Concord Jazz Je hebt fusion en fusion. Wie Hiromi Uehara hoort spelen, ziet een doorwrocht patchwork van diverse stijlen. Een klassieke ondergrond
