Tigran Hamasyan

The Call Within
Nonesuch Records/Warner Music
Jazz
Na vijf jaar solo spelen is Tigran Hamasyan eindelijk terug met een band. Vreugdevol nieuws, want in bandsetting is hij toch op zijn best. Die droogte roept hoge verwachtingen op, maar met The Call Within laat hij de luisteraar enigszins onbevredigd achter. Koffie is het favoriete brouwsel van Tigran, en het album is het best te beluisteren met een kopje of twee achter de kiezen. Het energieke The Call Within is duidelijk een vervolg op voorganger Mockroot. Arthur Hnatek bezet opnieuw met verve de drums, en Evan Marien speelt de baspartijen. De pianogeluiden zijn opnieuw donker en beukend. Soms roept Tigran op die manier de oerkracht op die hij zo vaak uit zijn piano tovert, maar op dit album staan daar ook dingen toe in de weg. Op voorgaande albums liet Tigran vaak meer ruimte en interactie toe in de muziek, en waren de thema’s diverser en meer beklijvend. Zijn compositorische keuzes zijn nu ietwat repetitief. Ook horen we Tigran helaas nauwelijks soleren. In plaats daarvan bouwt hij de nummers vol met complexe arpeggio’s. Het lijkt alsof hij de mentaliteit van zijn jaren alleen-spelen meeneemt naar deze trio-plaat. Jammer, want veel nummers kennen wel ijzersterke momenten die vragen om meer.
Freek Dijkstra