Stark Linnemann

Eroica – Transcending Beethoven Volume 3
UCM Records
Jazz
Voor de derde keer wagen pianist Paul Stark, drummer Jonas Linnemann en contrabassist Maciej Domaradzki zich aan een ‘hercompositie’ van Beethovens werk. Ditmaal is zijn Derde symfonie ‘Eroica’ het object. Oorspronkelijk opgedragen aan Napoleons doortastende optreden, van die bewondering bij de componist was weinig meer over toen Bonaparte zich in 1804 tot keizer kroonde en zich steeds meer als een ordinaire potentaat begon te gedragen. Musicologen beschouwen dit vierdelige werk als het begin van de romantiek door zijn duur, ambities en opbouw. Net als in deel 2 van Transcending Beethoven is rietblazer Iman Spaargaren van de partij, terwijl de band nu een kwintet is geworden met de toevoeging van trombonist Anton Bolarskikh. Opvallend is op zich al dat deze hercompositie zo’n twintig minuten langer duurt dan de gebruikelijke orkestuitvoering. Bij de hercomposities van Stark moet je denken aan het harmonisch fileren van het oorspronkelijke werk in elementen die uitgangspunten vormen voor improvisaties in de jazztraditie. Aantrekkelijker nog wordt de werkwijze door het gebruik van ritmische patronen die je niet direct associeert met de oorspronkelijke compositie. De eerste twee delen, het Allegro en de Treurmars, lenen zich naar mijn mening door hun compacte complexiteit minder voor herinterpretatie dan de laatste twee. In het Scherzo en de Finale lijken de muzikanten meer los te komen van het thematische keurslijf en vooral de blazers overtuigen door hun expressieve spel. Niet alleen komt Beethovens originaliteit in een nieuw daglicht te staan, ook nodigt het uit tot herwaardering van het origineel.
Ken Vos