Sault

Air
Forever Living Original
Soul/Klassiek
Sault hult zich graag in mysterieën. Het Londense collectief schuwt de media en geeft geen live-optredens. Het is zelfs de vraag of je mag spreken van een collectief. Het is een publiek geheim dat Sault een project is van producer Inflo, het alter ego van Dean Josiah Cover, die eerder samenwerkte met Adele (haar laatste album 30) en Michael Kiwanuka, wiens laatste album Kiwanuka, mede geproduceerd door Inflo, een Mercury Prize won. Ook produceerde hij Sometimes I Might Be Introvert (2021) van de Britse rapper Little Simz, dat vorig jaar hoog eindigde in de jaarlijstjes van de popcritici. Ondanks (of dankzij?) de geheimzinnigheid werden de liefst vijf Sault-albums in twee jaar tijd (!) bedolven onder lovende recensies en nominaties voor prestigieuze muziekprijzen, zoals de Mercury Prize en de MOBO Awards. Sault tart graag de verwachtingen en stelt wat dat betreft met het zesde album Air niet teleur. Het album is zelfs een radicale stijlbreuk met de politiek geëngageerde neo soul, Air is niets minder dan klassieke muziek. Inflo schildert dramatische, cinematografische landschappen met minimalistische, woordloze vrouwelijke koorzang en orkestratie. Het roept associaties op met Ennio Morricone, maar soms ook met de psychedelische soul die Charles Stepney eind jaren zestig maakte met The Rotary Connection en Minnie Riperton. Op de magistrale slotakte Luos Higher, een verwijzing naar de etnische groep Luo in Kenia, wordt ook nog een dosis Afrikaanse muziek in de mix gegooid. Air is visionair, gewaagd en hypnotisch.
Peter Schong