Een kleine twee decennia geleden maakten we voor het eerst kennis met Mary Gauthier, die met een niet te missen southern drawl zong over haar belevenissen aan de zelfkant waarin ze vanaf haar vroege tienerjaren verbleef. Sindsdien sloot het Europese publiek de in New Orleans geboren zangeres in de armen. In samenwerking met onder meer Gurf Morlix en Joe Henry bracht ze plaat na plaat uit. De een nog zwarter dan de andere. Nu ligt Rifles & Rosary Beads voor ons, een album dat ze samen schreef met oorlogsveteranen bij wijze van artistieke therapie. Ook geen gemakkelijk onderwerp, maar het levert weer prachtsongs op. Zoals het boosaardig grommende Soldiering On, of het pijnlijke The War After The War, over het onzichtbare leed van veel veteranen zonder de militaire decoratie Purple Heart. Het titelnummer gaat, heel traag, over waar men zich aan vast kan houden als alle hoop is verloren. Opnieuw een inktzwarte plaat van Gauthier, maar wat kan ze het prachtig vertolken, en zonder dat het al te pathetisch wordt.
Dietmar Terpstra
