Ain’t No Hollywood Girl
Verbraak/Van Bijnen Recordings/Concerto
Blues/Roots
Een oude ziel in een jong lichaam, was de conclusie na de ep Devil On My Shoulder die Nienke Dingemans op zeventienjarige leeftijd uitbracht. Twee jaar later geldt die omschrijving in overtreffende trap. Op Ain’t No Hollywood Girl klinkt haar stem krachtig en zelfverzekerd en ook haar teksten zijn opvallend volwassen voor iemand die deze zomer pas twintig wordt. Producers Joost Verbraak en Jan van Bijnen, die ook meespelen, wisten exact wat deze plaat nodig heeft zonder Dingemans’ creativiteit te beknotten. Late Night Blues, waarop ze prachtig lapsteel speelt lijkt begin vorige eeuw geschreven te zijn, zo authentiek. De door zwierige blazers gestutte rockabillysong Blue Eyed Dreams, het intieme Place I Call Home of het ruig stompende Thelma And Louise: uit de kunst. Van Nienke gaan we in de toekomst beslist nog heel veel horen.
Marcel Haerkens
Hiromi ft. Sonicwonder
Out There Concord Jazz Je hebt fusion en fusion. Wie Hiromi Uehara hoort spelen, ziet een doorwrocht patchwork van diverse stijlen. Een klassieke ondergrond
