Kenny Barron

Beyond This Place
Artworks/PIAS
Jazz
Pianist Kenny Barron (1943) is door alle wateren gewassen. Een meester-begeleider, zo staat hij vooral bekend. Maar ook solo is hij top. Als schooljongen speelde hij in 1959 al met de legendarische drummer Philly Joe Jones. Later werkte hij onder meer met Roy Haynes, Lee Morgan en Dizzy Gillespie. Na avonturen met grootheden als Freddie Hubbard, Milt Jackson, Buddy Rich en Yusef Lateef combineerde de fijnzinnige Barron een aanstelling als muziekdocent met enerverende artistieke verbintenissen. Zoals zijn samenwerking met Stan Getz in de jaren tachtig. Barron bewees zich als een fantastische begeleider, bijvoorbeeld in projecten met Dave Holland. Jongeren kijken met ontzag naar hem op, zo ook altsaxofonist Immanuel Wilkins (1997), die een belangrijke rol heeft gespeeld bij de constructie van dit album. De titel zet ons in combinatie met de leeftijd van Barron ietwat op het verkeerde been. Beyond This Place klinkt nogal esoterisch: overdenkt de pianist hiermee de tijdelijkheid van zijn verblijf op aarde? Het titelstuk heeft die stemming zeker, maar de rest van dit dubbelalbum is een en al levenslust en vitaliteit. Zoals het messcherpe stuk Scratch, dat Barron ook speelde op zijn gelijknamige trio-album uit 1985. Opmerkelijk is dat Beyond This Place diverse stijlen presenteert. Zo klinkt de standard The Nearness Of You als klassieke postbop en is Barron met bassist Kishoshi Kitagawa in het duet You’ve Changed zijn oorspronkelijke zelf. Maar andere stukken lonken naar ongebreidelde free jazz. Drummer Jonathan Blake, ook geen groentje, houdt dat alles makkelijk in toom.
Coen de Jonge