High Pulp

Days In The Desert
Anti- Records
Jazz/Hiphop
Het is geen toeval dat Days In The Desert, het tweede volledige album van het experimentele jazzcollectief High Pulp, op het heetst van de zomer verschijnt. De Mojave-woestijn is het terrein dat de band letterlijk moest doorkruisen om vanuit thuisbasis Los Angeles zijn publiek te bereiken, en bandleider en drummer Bobby Granfelt ervaart de woestijn als een mentale metafoor, waar wij goedbeschouwd momenteel allemaal in verkeren. Dat heeft zich vertaald in een meeslepend album, dat de luisteraar van hot naar haar voert. Opener Slaw zet de toon, met een eigenaardige mix van jazz, breakbeat en electronica. Dirtmouth biedt ruimte aan labelgenoot James Brandon Lewis, die voor het collectief de brug slaat naar de traditie van Sonny Rollins en John Coltrane, met zijn meditatieve tonen. Solanin is weer van een geheel andere orde, met zijn triphop-achtige basis, waarop de harp van Brandee Younger fraai samensmelt met dromerige synths en ijle noten van koper en hout. ,,Het woord ‘jazz’ zal ons altijd blijven achtervolgen, en dat is prima, we houden van jazz, en we zijn er allemaal door geïnspireerd’’, verklaart Granfelt. ,,Maar onze invloeden zijn veel meer dan dat.’’ En zo is het, want zoals de band eerder al samenspeelde met trompettist Theo Croker, voegt de band nu uiteenlopende musici als Jeff Parker (Tortoise), producer Daedalus, gitarist Kurt Rosenwinkel en pianist, producer, wonderkind en Philip K. Dick-fanaat Telemakus toe aan zijn muzikale vriendenkring. Jazz voor nieuwsgierige mensen!
Dietmar Terpstra