Florian Arbenz

Conversation #5: Elemental
Eigen beheer
Jazz/Impro
Van menig jazzartiest is de ecologische voetafdruk aanzienlijk. Neem het ze maar niet kwalijk, optreden is tenslotte brood en boter. Tegenwoordig vliegt of rijdt een deel van hen regelmatig naar de studio in Basel van drummer Florian Arbenz. Maar liefst twaalf albums omspant inmiddels zijn project Conversations. #5: Elemental, met de gevierde saxofoniste Tineke Postma, ligt nu in de schappen. We horen postmoderne bop, kamermuziek en Afrikaanse ritmes. Op elk album waagt Arbenz zich bovendien aan Freedom Jazz Dance van Eddie Harris. Behoorlijke uitdaging, maar daar lijkt Arbenz wel van te houden. Op #5: Elemental horen we namelijk naast de uitstekende bassist Rafael Jernen ook de accordion van João Barradas. Een virtuoos die het ongebruikelijke jazzinstrument geweldig weet te integreren in het spanningsveld van de losse compositorische ideeën en vrije improvisatie dat Arbenz heeft aangereikt. Barradas mengt zijn gedoseerde akkoorden en bruisende lijnen fijntjes met Postma, hier in grote vorm te horen op sopraansax. Soms wisselen zij unisono stukken met collectieve improvisatie af. In het melancholieke Luna Volver klinkt dat als een lentebries. Bij het razendsnelle Waking With A Start is er eerder sprake van turbulent verkeer op 42nd Street in New York. Sin Tar-Danza combineert Thelonious Monk met woestijnritmes, Reverie is een lyrisch toongedicht. Een van de sterke punten van Arbenz is dat hij hoekjes en gaatjes hyperalert weet op te vullen. Zelden wordt het de luisteraar makkelijk gemaakt, Arbenz mikt op ons doorzettingsvermogen.
François van de Linde