Casiopea – P4

Right Now
Hats Unlimited
Jazz/Fusion
In 45 jaar onderging de wereldvermaarde Japanse fusionband Casiopea diverse personeelswisselingen, waarbij sommige leden tot twee keer toe terugkeerden. Casiopea – P4 is de vierde incarnatie van de rond 1978 door gitarist Issei Noro opgerichte band. Basgitarist Yoshihiro Naruse is met zijn melodieuze en barokke manier van spelen een waardige opvolger van Tetsuo Sakurai. Naruse speelt als een soort tweede stem heerlijk rondom de melodielijnen van gitaar en orgel heen. Minoru Mukaiya verliet de band om directeur van een computersimulatorfabriek te worden. Organiste Kiyomi Otaka heeft een iets andere stijl dan Mukaiya, maar speelt net zo mooi. Dus wie maalt daar om? No Place Like Here is zo’n nummer waarbij Naruse zijn ding doet met zichtbaar plezier. Het nummer is ook dansbaar. Admiration is een mooie, romantische ballad. Heel catchy. De akkoorden zijn als golven van de oceaan waarop je wegdrijft naar het fusionparadijs. Hour Of The Rainbow bestaat uit een fraaie orgelsolo met een stevige en opzwepende ritmebasis. Met gitaar en orgel als solo-instrumenten en een stevige ritmesectie is op dit album de typische voetafdruk van Casiopea goed hoorbaar. Aan P4 is het typische Casiopea-DNA doeltreffend doorgegeven. De composities zijn aansprekend en hebben een spicy kick. De die hard-fan komt ruimschoots aan zijn trekken. Voeg daar de muzikaliteit van de leden aan toe en je hebt magie!
Jeffrey Dekker