De Londense band Kokoroko vertegenwoordigt de populaire UK-jazzscene en staat bekend om zijn rustige, instrumentale muziek. Tuff Times Never Last is hun nieuwste release.
De band gebruikt zachte blazers, langzame percussie en invloeden uit Afrikaanse muziek, zoals highlife-gitaar. In 2022 bracht de band zijn eerste album uit: Could We Be More. Dat album zat vol warme klanken en zachte zangharmonieën die tijdens de concerten behoorlijk blijven hangen.
Het nieuwe album Tuff Times Never Last gaat op dezelfde manier verder. De 11 nummers zijn vorig jaar zomer op het Britse platteland opgenomen. Je hoort diepe baslijnen, langzame grooves en zachte melodieën. In Closer To Me speelt bijvoorbeeld een langzame gitaar en in My Father In Heaven klinkt een galmende piano.
Toch probeert de band soms iets anders. Bijvoorbeeld op Sweetie, een liefdeslied van bandleider Sheila Maurice-Grey met invloeden uit Afrobeat. In de tweede helft van deze ultieme zomerhit spelen de trompet en trombone korte solo’s. Deze klinken even wat drukker, maar verdwijnen daarna weer in stilte. Het nummer Idea 5 lijkt meer op zwoele r&b, mede door de zang van Lulu. Da Du Dah is als vrolijke funk uit de jaren 80. Kortom, de band durft niet echt uit zijn rustige stijl te stappen. Tuff Times Never Last is fijne muziek om bij weg te dromen.
Arjan Klaver
