Menu Sluiten
hokum syndicate

Albumrecensie: ‘Keep On Walking’ – The Hokum Syndicate

De composities op dit album klinken authentiek, fris en begeesterd. Soms lijkt het wel alsof een obscuur pareltje uit het verleden is afgestoft.

Keep On Walking het debuut is van The Hokum Syndicate. De band bestaat echter uit vier gestaalde veteranen die vervlogen tijden gloedvol doen herleven. Met naast blues en jazz, de meer exotische uithoeken van rootsland. Fokke de Jong (drums, percussie), Marco Oonincx (contrabas), Rob Geboers (piano, accordeon) en Bo Brocken (zang, gitaar, tenorbanjo, mondharmonica, kazoo) oriënteren zich op het kantelpunt van de 19de en 20ste eeuw. Toen stond veel van de muziek die we nu kennen nog in de kinderschoenen.

Brocken tekent voor alle composities, met uitzondering van The Longest Train I Ever Saw. Dat is een ruim 150 jaar oude traditional, die gerelateerd is aan het bekendere In The Pines. Hokum is een vroeg subgenre van blues dat gekenmerkt wordt door humor en tekstuele dubbelzinnigheden.Maar het syndicaat, dat wordt bijgestaan door klarinettist Ad van Erp en trompettist William Kroot, toont zich ook deskundige beoefenaars van ragtime, New Orleans jazz, vaudeville, barrelhouse- en countryblues.

Sommige nummers zoals D.I.Y. en het mariachi-getinte I Live In A Ghost Town roepen herinneringen op aan de prettig gestoorde C.W. Stoneking die uit dezelfde bron put. Terwijl de blues Closed Front Door niet zou misstaan in het repertoire van Tom Waits. Maar Brocken heeft genoeg eigenheid om op zijn eigen merites beoordeeld te worden. Zijn composities klinken authentiek, fris en begeesterd. Soms lijkt het wel alsof een obscuur pareltje uit het verleden is afgestoft. Petje af.

Marcel Haerkens

Keep On Walking – The Hokum Syndicate (Natural Records) uit op 18 oktober 2025

Deel bericht

Laatste recensies