Pinkie Binkie is het nieuwe album van Eric Vloeimans’ Hotspot vol spelvreugde.
De genre-aanduiding world/jazz/fusion bij deze recensie is te beperkt. Dat is geen nieuws voor de muziekliefhebbers die Eric Vloeimans een beetje volgen. En dat is ook precies de bedoeling van de trompettist: ‘Ik maak muziek voor miljoenen, ik heb ze alleen nog niet allemaal bereikt.’ Zo zei hij bij gelegenheid.
Op Pinkie Binkie treedt Vloeimans met zijn band (Jerôme Hol, gitaar, Sjoerd van Eijck, keys, Phaedra Kwant, bas en Pascal Vermeer, drums) zo ver mogelijk buiten de gebaande paden. Het titelnummer is nog tamelijk bezonken. Daarna breekt de muzikale pleuris uit met Ode To My Balkan Friends. Om tot een furieus vroeg hoogtepunt te komen in Jean-Pierre In The Caribean, waar Van Eijck en Hol om beurten fijn tekeer mogen gaan. Het is een kleine greep uit dit in LantarenVenster, Bimhuis en Paard opgenomen dubbel-livealbum waarop spelvreugde hoogtij viert. Onder de kerstboom ermee!
Tekst: Dietmar Terpstra
