Menu Sluiten

Verslag: Red Light Jazz Festival Amsterdam

Red Light Jazz Festival viert de rijke jazzgeschiedenis van Amsterdam. Op verschillende locaties in de binnenstad kon je genieten van oude rotten en jonge honden.

Tekst: Jeffrey Dekker | Foto’s: Ranjani Nirosha 

Jan van Duikeren

In de Waalse Kerk speelde de band van Jan van Duikeren een heerlijk jazzconcert vol bebop. Vanaf het begin straalden de muzikanten plezier en hechte vriendschap uit. De ritmesectie viel op, met bassist Stefan Zwanink (invaller voor Aram Kersbergen) en de legendarische John Engels, die moeiteloos speelde. De sfeer werd steeds intiemer naarmate de avond vorderde, met zacht oplichtende lampen die de kerk tot een sfeervol jazzcafé maakten. Pianist Karel Boehlee liet zich volledig gaan – volgens Van Duikeren is hij niet te houden zodra hij een vleugel ziet. Een hoogtepunt was het prachtige ‘Little Princess’ van Horace Silver. De akoestiek van de kerk werkte goed mee; een beetje galm, maar geen echoput. De muziek was er perfect op afgestemd.

Ronald Snijders

In het Zandkasteel in Amsterdam-Zuidoost speelt Ronald Snijders tijdens Red Light Jazz. Zaterdagmiddag vult hij de zaal met swingende jazz en tropische vibes. De sfeer is vrolijk en dansbaar – het dak gaat er bijna af. Snijders vertelt hoe belangrijk wisselwerking is in zijn muziek. Zijn invloeden? Van Sly Stone, Stevie Wonder en Wayne Shorter tot Bach, Ravel en Surinaamse kaseko. Hoewel hij Surinaamse roots heeft, laat hij zich inspireren door muziek uit de hele wereld, zonder klakkeloos te kopiëren of lukraak te mixen. Braziliaanse muziek heeft zijn hart, al blijft hij weg van het imiteren van artiesten als Sergio Mendes. Zijn boodschap: als kaseko je niet laat dansen, moet je écht een keer naar Suriname.

Rob van de Wouw

Voor de TenClub staat trompettist Rob van de Wouw nog even buiten wat lucht te scheppen – logisch, want straks moet hij die lucht in zijn trompet blazen. Binnen, in de stijlvolle Mayer Manor met z’n chique grijstinten, voelt het alsof je een warm bad instapt. Iedereen wordt hartelijk begroet. Rob speelt geconcentreerd en prachtig jazzstandards, waaronder On Green Dolphin Street. Het publiek – zo’n zeventig man – beloont hem met een daverend applaus. Zijn grote voorbeelden zijn Miles Davis en Chet Baker. “Miles zette met één noot de toon, Chet vertelde verhalen met zijn trompet.” Rob heeft duidelijk goed geluisterd. Creative director Bob-Tijs Bruinsma kondigt aan: “We openen straks ook The Empire, met plek voor 500 man.” Spannend vooruitzicht!

Sledgelier

Camille Sledge, dochter van Debbie Sledge (van Sister Sledge), treedt op en dat wekt hoge verwachtingen bij het publiek – sommigen zijn nog fan van vroeger. In het Tabacco Theater trapt ze af met een funky nummer en de band knalt er meteen stevig in. Gitarist Jerôme Hol gooit er een zinderende solo uit en het publiek beweegt mee in de groove. Sledgelier, de band rond Camille en toetsenist Bas van Lier, staat als een huis. Van Lier vertelt dat hij Debbie al 25 jaar kent en via haar Camille leerde kennen. “Het klikte meteen, we hebben echt een band.” Hun samenwerking resulteerde vorige week in de release van hun single Dance Dance, met tekst van Camille. Hun plan: elke maand een nieuw nummer schrijven.

Red Light Jazz Festival, 6-8 juni, diverse locaties in de binnenstad van Amsterdam 

Deel bericht

Laatste nieuws