Op vrijdag 29 september opende het Jazz Orchestra of the Concertgebouw het Big Sounds Festival! . Samen met pianist Shai Maestro zorgde het orkest voor een magistraal concert in Tolhuistuin, Amsterdam.
Tekst: Rik van Boeckel | Foto’s: Paulus van Dorsten
Het concert van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw (JOC) bestond uit twee delen. In het eerste werden vijf tracks van het album Threnody gespeeld, gecomponeerd door bigband-titaan Jim McNeely. Hij dirigeerde ook beide delen. Tijdens het tweede deel was de hoofdrol voor de Israëlische jazzpianist Shai Maestro. De arrangementen van 4 van zijn composities waren speciaal gemaakt voor het JOC door McNeely en trombonist Ilja Reingoud.
Fraaie solo’s
Tijdens het door Fleurine aangekondigde eerste deel stond Peter Beets als pianist op de voorgrond. JOC opende met de mooie compositie Old School. Gitarist Martijn van Iterson, saxofonist Sjoerd Dijkhuizen en Ilja Reingoud speelden fraaie solo’s. Meteen waren de grote diversiteit aan jazzharmonieën te horen. Un Cri De Coeur had een iets lichtere sfeer met solo’s van tenorsaxofonist Simon Rigter en trompettist Angelo Verploegen. Waarna in het melancholiek klinkende My Foolish Heart de hoofdrol was weggelegd voor altsaxofonist Marco Kegel. Hij wist wonderlijke klanken uit de saxofoon te toveren.
Jim McNeely
McNeely schreef Martijn’s Thing speciaal voor Martijn Vink. De drummer voorzag deze track uiteraard van krachtige grooves. Trompettiste Suzan Veneman speelde sprankelende solo’s tijdens dit nummer. Het eerste deel van het concert eindigde met Threnody. McNeely componeerde het tijdens de pandemie. Threnody betekent ‘klaagzang en treuren’ en is opgedragen aan mensen die aan corona overleden. Het is een ontroerende, bijna hartverscheurende compositie. Solo’s kwamen van artistiek directeur baritonsaxofonist Juan Martinez, altsaxofonist Jasper van Damme, Ilja Reingoud, Angelo Verploegen en Simon Rigter.
Shai Maestro
Was het eerste deel al goed, het tweede deel was magisch. Het fantastische en persoonlijke pianospel van Shai Maestro zorgde voor muziek op een nog hoger plan. Gal is de naam van Shai’s zuster. De gelijknamige compositie van Maestro, werd gearrangeerd door Ilja Reingoud. Het nummer opende met Shai’s wonderlijke pianospel met trillende ritmes en hoge noten. Door de polyritmische patronen leek het wel alsof er twee pianisten gelijktijdig speelden. Na enige tijd voegde het JOC enerverende blazerspartijen toe. Waarna Shai Maestro solo verder speelde. Alle 4 tracks van het tweede deel begon hij uiteraard solo. De adembenemende tweede track Stop Seeing, gearrangeerd door Jim McNeely was een verwijzing naar het Israëlisch-Palestijnse conflict. Shai’s pianospel viel goed samen met de muzikale mogelijkheden van het JOC. Dat gold ook voor Hank And Charlie, fraai verwijzend naar jazzpianist Hank Jones en jazzbassist Charlie Haden.
Tot slot: dit concert was echt genieten. Het publiek liet dat na afloop enthousiast horen. Het JOC liet, met en zonder Shai Maestro, een hoog niveau van hedendaagse jazz horen. Het afsluitende zeer energieke GG werd gekenmerkt door veel dynamiek. Met soms rustig pianospel, afgewisseld met enerverende jazzharmonieën van het JOC.
