Amersfoort World Jazz heeft zich getransformeerd tot Musicians Paradise. Een jazzfestival op een nieuwe locatie en op een nieuwe datum.
Tekst: Dietmar Terpstra | Foto’s: Nico Brons
Amersfoort World Jazz is vanaf deze editie Musicians Paradise. Nadat het festival jarenlang de binnenstad van Amersfoort liet zinderen van jazzklanken, heeft een nieuw plek gevonden in de industriële omgeving van de Nieuwe Stad. ‘De locatie is nieuw, de datum is nieuw, maar het is nog steeds een jazzfestival’, aldus Sven Rozier (33), jazzdrummer en sinds dit jaar de nieuwe drijvende kracht achter het evenement. Rozier, bekend van soulfunkjazzgroove-bigband Licks & Brains, nam de dagelijkse leiding over van festivaldirecteur Alexander Beets. Daarmee draagt hij nu de eindverantwoordelijkheid, al blijft Beets – na ruim 25 jaar aan het roer – op de achtergrond betrokken.
Andere tijden
Sinds de late jaren ’70 stond het festival bekend om zijn sfeervolle setting in de historische binnenstad en een indrukwekkende line-up met artiesten als Candy en Hans Dulfer, het Metropole Orkest, Trijntje Oosterhuis en Izaline Calister. Ook internationale grootheden als Ronnie Cuber en John Clayton vonden hun weg naar Amersfoort, zelfs tijdens de coronajaren. Maar tijden veranderen. De afwijzing van een subsidieaanvraag van €199.000 door het Fonds Podiumkunsten voor de periode 2025–2028 en een afnemend enthousiasme bij de lokale horeca dwongen de organisatie tot een koerswijziging. Toch bleef het team niet bij de pakken neerzitten.
Improvisatie in stad en muziek
Rozier: ‘De Nieuwe Stad en jazz hebben veel gemeen. Ze zijn allebei constant in beweging en vragen om improvisatie. Dat past perfect bij ons.’ De nieuwe locatie bood ruimte voor experiment en samenwerking. ‘Iedereen in de Nieuwe Stad wil meedoen. De liefde voor jazz is voelbaar.’ Hoewel de weggevallen subsidie geen directe invloed had op de inhoudelijke koers, moest er wel worden ingeleverd. ‘We blijven inzetten op jong talent, maar het programma is minder experimenteel. We zijn nu meer afhankelijk van ticketverkoop en nemen dus minder risico. Het aantal concerten is met zo’n vijftig procent gedaald, en we werken met een kleiner team. Dat is jammer, maar de muzikale breedte blijft behouden.’
Huzarenstukje
Inhoudelijk viel er inderdaad genoeg te genieten. Intieme optredens in restaurant Hoog Vuur, stevige acts in de imposante Prodentfabriek en dansbare vibes in poppodium Fluor, onder meer van Zuco 103. Hoogtepunt was zonder twijfel de centrale zitkuil, waar publiekslieveling Candy Dulfer het publiek trakteerde op een funky feestje.
De organisatie – grotendeels dezelfde als die van het oude Amersfoort World Jazz – kijkt gematigd tevreden terug. ‘Een nieuwe naam, een nieuwe plek, veel minder budget – en dan tóch dit neerzetten’, noemde Beets het achteraf een huzarenstukje. Voor de toekomst klinkt wel een voorzichtig advies: misschien toch iets met ‘jazz’ in de naam? En ruimte voor meer avontuur?
Musicians Paradise, Red Light Jazz Festival, 12-15 juni, De Nieuwe Stad-Amersfoort
