Dit jaar verschenen maar liefst 3 platen met de Italiaanse ‘hep cat’ Sam Ghezzi in de hoofdrol. De allernieuwste 'Do It' van The Hi-Stakes is zo’n typisch Ghezzi-product dat zowel rootsfreak als feestbeest aanspreekt.
Tekst: François van de Linde
‘Ik moet nog een hotelletje vinden. Het zal wel geen 5-sterren worden.’ Sam Ghezzi is net gearriveerd in Amsterdam vanuit zijn nieuwe woonplaats Parijs. Forenzen tussen Mokum en De Lichtstad is tweede natuur geworden. Deze avond viert hij de albumrelease van Do It in Paradiso en sluit een tourweek af in België en Parijs. ‘In Parijs barst het van de scenes met freaks die zich op 1 bepaald aspect van swing richten. Ik leer heel veel door vrij van de ene naar de andere scene te springen. Het laveren tussen blues en swing is uiteindelijk mijn ding.’
Toegankelijke muziek vanuit passie
Een jochie in het noordelijke Trento dat klassiek viool en dwarsfluit speelde, dat was Samuel Ghezzi, tot hij Ray Charles hoorde. De bluesy, zwoele Nat King Cole-achtige Charles uit de jaren 40; een aardschok. Toen kwam blockbuster The Blues Brothers. Aardschok nummer 2. Mondharmonica en tenorsax vervingen uiteindelijk de dwarsfluit. Ghezzi pakte zijn biezen en meldde zich aan bij het Conservatorium van Amsterdam. Tegenwoordig is hij frontman van The Hi-Stakes naast gitarist en liedjesschrijver Linus Eppinger. Maar niet alleen dat, hij is ook het meesterbrein achter Sam Ghezzi Blues Band en swingband The Roaring Cats. Tegelijkertijd vakkundige en amusante muziek. Ghezzi: ‘Alles wat ik doe is toegankelijk. Men denkt wel eens dat ik deze muziek maak omdat het toegankelijk is. Maar het is juist andersom. Ik ben ermee begonnen vanuit mijn passie en het blijkt uiteindelijk toegankelijk te zijn.’
Geboren entertainer
Op het podium is Ghezzi zijn hyperactieve zelf. Uitpuilende ogen, wilde gebaren. Kinetisch als George Clooney in Brother Where Art Thou. Speels als een jongetje dat achter adders snelt op de prairie. Geboren entertainer? ‘Ja, die neiging had ik als kind al. Op het manische af. Ik imiteerde tot in den treure de klassieke scenes van Robert de Niro in Taxi Driver en Jack Nicholson in The Shining. Hier en daar heb ik uiteindelijk ook bijrolletjes gedaan. Ik zit in de serie De Joodse Raad als crooner in een club. Dat was een van de mooiste dagen van mijn leven.’
Respectvol
Ghezzi vervolgt: ‘In zekere zin acteer ik in mijn bands ook, met name in The Roaring Cats. Misschien zijn mijn imitaties van Cab Calloway matig maar het is wel respectvol gedaan! Met die overdreven lach ben ik zowat geboren. De foto’s in onze familiealbums zijn ermee vergeven. Aan mijn bekkengetrek is niks veranderd, behalve een dosis testosteron.’
Zowel The Hi-Stakes als The Roaring Cats stonden op Congo Square op het North Sea Jazz SamFestival. Ghezzi tourde in Mexico en komend jaar staan Thailand, Zuid-Korea en De Verenigde Staten op het programma. ‘Dat is te gek, maar gaat meer om de ervaring dan de opbrengsten. Toen ik in dit vak stapte, wist ik dat het niet om rijkdom ging. Overleven is al een kunst. Zolang het met zelfrespect en behoud van kwaliteit is, vind ik het prima.’
