Fay Claassen maakte met 'SOULPRINT' haar meest persoonlijke plaat tot nu toe. Hiervoor schreef ze voor het eerst eigen nummers en neemt af en toe een afslag richting pop.
Tekst: Marie-Claire Melzer | Foto’s: Martijn Senders
Fay Claassen behoort in Europa tot de absolute top van jazzvocalisten, want ze heeft het allemaal: een fabelachtige techniek, een warme, lichthese stem en een fantastische timing. Ze is een veelgevraagd zangeres en werkt vaak met grote orkesten. Nu heeft ze voor het eerst in acht jaar weer een studioalbum uitgebracht: SOULPRINT.
Een nieuwe stap: eigen werk
Een rode draad in de carrière van Fay Claassen is, naast jazz uiteraard, dat ze vrijwel uitsluitend standards vertolkte. Tot nu toe, want voor SOULPRINT heeft ze voor het eerst eigen nummers geschreven. ‘Ik ben altijd erg gefocust geweest op mijn techniek, op goed presteren, en dat heeft me in het verleden wel eens verlamd’, vertelt Claassen. ‘De laatste jaren kan ik dat perfectionisme meer loslaten en meer genieten op het podium. Vanuit die ontspanning durf ik nu meer van mezelf te laten zien.’
Ze vervolgt: ‘Ik zal altijd standards blijven zingen, daar kan ik me muzikaal het best mee uitdrukken. Maar ik heb in mijn leven zoveel meegemaakt en indrukken opgedaan, daar wilde ik nu meer mee doen. Deze plaat symboliseert een wandeling langs belangrijke plekken en personen in mijn leven.’
Persoonlijke verhalen in muziek
Een bijzonder nummer is Vincente ’78, over de halfbroer die ze pas later in haar leven leerde kennen. ‘Mijn vader biechtte dit in 2007 op’, vertelt ze. ‘Hij was een kunstenaar, niet een makkelijke man. Voor mij was hij geen perfecte vaderfiguur, maar later hebben we toch nog een mooie tijd samen gehad. Toen hij in 2012 dementie kreeg, werd ik zijn mantelzorger. Hij kon op een gegeven moment niet meer benoemen wie ik was, maar ik zag aan zijn ogen dat hij blij was om me te zien.’
Het eerste nummer dat Claassen ooit zelf schreef, samen met Ruud Meijer, is Schilderij Van De Liefde en gaat over haar vader. ‘Er is een single van gemaakt die ik opnam met het Residentie Orkest in 2022, het jaar dat mijn vader is overleed. Ik denk dat ik toen echt de smaak te pakken heb gekregen van eigen nummers schrijven.’
Samenwerkingen en inspiratie
‘Ik ben een artiest die steeds weer risico’s neemt,’ zegt Claassen. ‘Ik zal altijd onverwachte dingen blijven doen. Als zangeres ben ik altijd vooral een instrumentalist geweest, ik hing liever rond bij de jongens van de band dan bij andere zangeressen. Maar het voelt nu spannend en bevrijdend om persoonlijke teksten te zingen.’
De band waarmee ze SOULPRINT opnam, speelt een belangrijke rol in de totstandkoming van de plaat. Drummer Martijn Vink bracht volgens haar met zijn grooves een enorme impuls. ‘Met de andere andere bandleden speel ik al jaren met veel plezier. Toetsenist Karel Boehlee, gitarist Peter Tiehuis en bassist Theo de Jong schreven aan meerdere stukken mee.’
Claassen werkt altijd met dezelfde geluidstechnicus, Klaus Genuit. ‘Hij begrijpt wat ik wil: geen overgeproduceerd geluid waarin je als zangeres verdrinkt of geschaaf voor een optimaal geluid op de streamingdiensten, maar pure muziek. Ik wil klinken als mezelf.’
Bijdragen van vrienden
Niet alle nummers zijn van eigen hand. Er zijn ook bijdragen van goede vrienden met wie Claassen eerder werkte. De tekst van Purity werd speciaal voor haar geschreven door Simone Pormes op muziek van Karel Boehlee. ‘Toen ze met Purity aankwam, heb ik staan huilen, het raakte me diep dat ze een song voor mij had geschreven waarin ik me zo goed kon herkennen.’ La Dame du Sans-Souci is van de Belgische vocalist David Lynx met ze al veel samenwerkte. Het nummer is gebaseerd op een film met Romy Schneider, La Passante Du Sans-Souci, uit 1982. ‘David Lynx zei eens tegen mij: “als artiest doe je veel indrukken op, maar je moet ook steeds weer door naar het volgende optreden”. In dit nummer laat ik al die indrukken bezinken.’
Claassens echtgenoot Paul Heller schreef het vrolijke Good Times. En een standard mocht niet ontbreken, het is Bluesette van Toots Thielemans geworden. ‘Hij speelde mee op mijn plaat Rhythms & Rhymes uit 2008. Muziek met een lach en een traan, dat is ook op mij van toepassing.’
Doorbraak en erkenning
Na het Koninklijk Conservatorium in Den Haag te hebben doorlopen, debuteerde Fay Claassen in 2000 met het album With A Song In My Heart. Een plaat met covers uit het American Songbook én Braziliaanse songs, haar twee grote muzikale liefdes. De doorbraak kwam met het virtuoze dubbelalbum project Two Portraits Of Chet Baker (deel 1 in 2005 en deel 2 in 2007), waarin ze met haar stem eer betuigde aan zowel de zanger als de instrumentalist Chet Baker. Claassen ontving er de ‘Chet Baker Award’ voor.
Inmiddels heeft ze vier Edison Jazz Awards op haar naam, stond ze tien keer op het North Sea Jazz Festival en werkte ze samen met grootheden als Vince Mendoza, Bob Brookmeyer en Mike Stern. En orkesten als de WDR Big Band, het Jazz Orchestra of the Concertgebouw en het Metropole Orkest.
Het afgelopen jaar maakte Fay Claassen furore met een theatertour rond Barbra Streisand-vertolkingen. Zelfs bij een fenomeen als Streisand weet ze haar eigen (jazz)stempel te drukken: ze laat het vibrato en de soms wat theatrale aanpak achterwege en kiest voor warmte en zeggingskracht.
SOULPRINT – Fay Claassen (Fay Claassen/Mars Label Group) is uit op 14 november 2025
Concertdata:
1 november ConcertLab, Utrecht
11 december Brebl, Nijmegen
18 december LantarenVenster, Rotterdam
19 december PaRaDox, Tilburg
21 december BIMHUIS, Amsterdam
Vanaf 12 februari 2026 gaat Fay het land weer in met de tribute Fay Sings Barbra Streisand, samen met Mike Boddé.
