Tekst: Angelique van Os | Foto: TJ Krebs
Eigenlijk had Benjamin Lackner (1976) hard moeten studeren en wilde hij nieuwe stukken schrijven. Zoals hij doorgaans elke ochtend doet. Ons gesprek ‘verstoorde’ zijn dagelijkse ritueel, hoewel hij dat zelf geen enkel punt vindt. Als hij niet tourt probeert de pianist elke dag zo’n zes uur nieuwe composities te bedenken, zonder oordeel en verwachtingen. ‘Ik probeer te registeren wat er melodisch in me opkomt. Dat werk ik vervolgens uit in mijn studio en neem ik dezelfde dag op. Een tip die ik heb overgenomen van Prince; zodat ik niet met honderd losse ideeën blijf zitten. Dat ik studioruimte en tijd heb om dit te doen is heel rustgevend’, vertelt de pianist.
Shortlist
Vervolgens laat hij zijn kersverse songs een dag of tien rusten en luistert het dan terug. Als het nog raakt, dan weet hij dat het goed is voor de shortlist. Zo kwam ook zijn tweede album Spindrift tot stand. Nu het album een paar maanden uit is, kan hij zich meer ontspannen. ‘Ik ben wat overweldigd door de vele positieve reacties van de internationale pers. Ik dacht dat mijn eerste plaat Last Decade uit 2022 goed ontvangen was, waardoor ik mede nogal zenuwachtig was voor de follow-up, maar dit overtreft mijn verwachtingen.’
Berlijn en de VS
Benjamin Lackner is half Duits, half Amerikaans. Hij is geboren in Berlijn en vanaf zijn 13de groeide hij op in Los Angeles. Lackner studeerde bij grootheden als Charlie Haden en Brad Mehldau. Na 10 intense jaren in New York te hebben gewoond, keerde hij in 2008 terug naar Berlijn. Hij wilde meer aan zijn eigen identiteit werken en afstand nemen van de dagelijkse hectiek, de competitie en het dure leven in de metropool.
Daarnaast speelde hij met zijn trio al jarenlang vaker in Europa dan in de VS – en bracht daarmee 6 albums uit. Het was drummer Manu Katché die Lackner introduceerde bij ECM’s labelbaas Manfred Eicher. Na een eerste ontmoeting in 2017 wachtte Lackner geduldig tot hij 6 jaar later zijn debuut op het ECM-label kon maken.
Mark Turner
Ver voordat Benjamin Lackner aan de nieuwe plaat werkte, had hij de basis en sound al in zijn hoofd. Tijdens het opnameproces van Last Decade besprak hij met producer Eicher zijn idee om saxofonist Mark Turner voor het volgende album te vragen. Turner zou dan de melodieën spelen samen met trompettist Mathias Eick, waarmee hij destijds in de studio zat. En zo geschiedde. Voeg daar bassiste Linda May Han Oh en drummer Matthieu Chazarenc aan toe, en je hebt een topbezetting.
‘Mark heeft de begaafdheid om met zijn tenorsax vrij natuurlijk boven de lijnen van de trompet te spelen en dat triggerde mij. We kenden elkaar niet persoonlijk, ondanks dat ik hem al vaak heb horen spelen in New York, maar doordat we op hetzelfde label zitten en Manfred het idee zag zitten, waren de lijntjes kort.’
Kalmte
Op Spindrift refereert de pianist aan de kalmte en veilige haven die hij destijds ervoer in Californië. In die staat woont een deel van zijn familie, en hij was er voor langere tijd op bezoek. Ook hierdoor kon Lackner daar zijn dagelijkse schrijfroutine toepassen. Als hij nu repertoire had moeten schrijven, met de heftige bosbranden en alle politieke commotie rondom Trump in het achterhoofd, dan was het een hele andere plaat geworden.
Geen genie
Lackner praat vol lof over de musici waarmee hij werkt en over zijn studiemethodes. ‘Ik ben geen genie zoals Brad Mehldau. Ik moet altijd hard werken om op een bepaald niveau te komen en te blijven. Motivatie is van groot belang om je verder te ontwikkelen. Ik werk het liefste met musici die beter zijn dan mij, want daardoor haal je het beste uit jezelf.’
Spindrift van Benjamin Lackner (piano), Mathias Eick (trompet), Mark Turner (tenor saxofoon), Linda May Han Oh (contrabas), Matthieu Chazarenc (drums) wordt uitgebracht door ECM Records.
