Met ‘The Art of Letting Go’ verkent Suzan Veneman de kunst van loslaten in muziek en leven. Het resultaat is een persoonlijk, lyrisch album vol diepte, vrijheid en verfijnde emotie.
Tekst: Marcel Haerkens | Foto’s: Petra Beckers
Op de hoes van The Art of Letting Go prijkt een foto van een zwaan die uit een donker meer lijkt op te stijgen. Een beeld vol symboliek. ‘Die foto is gemaakt door Erik Veldkamp, een collega-trompettist en natuurfotograaf’, licht Veneman toe. ‘Ik wilde al langer een van zijn foto’s gebruiken. Toen ik deze zag, was ik op slag verkocht. Die zwaan straalt zoveel gratie, schoonheid, elegantie en zuiverheid uit. Het past perfect bij het thema van het album.’
Lyrisch en expressief
Diezelfde eigenschappen zijn ook van toepassing op Venemans gelaagde composities en haar lyrische, expressieve spel op trompet en flügelhorn. Haar band bestaat uit Vincent Veneman (trombone), Jasper van Damme (saxofoons), Timothy Banchet (toetsen), Tijs Klaassen (bas) en Wouter Kühne (drums). Een hecht geheel, waarin ieder bandlid de ruimte krijgt om zich te manifesteren zonder de muzikale verhaallijn uit het oog te verliezen.
Streven naar vrijheid
Venemans debuut Migrations Of The Mind (2019) was een thematisch album. De composities daarop schreef ze naar aanleiding van haar diagnose met MS in datzelfde jaar. Inmiddels leeft ze al twee jaar zonder medicatie en gaat het naar eigen zeggen goed: ‘Ik kan alles doen, maar wel in mijn eigen ritme. Eens per jaar ga ik naar het ziekenhuis voor een check.’
In 2022 verscheen Zinder, een bijzonder project met vier trompettisten – naast Veneman: Álvaro Artime Jiménez, Gidon Nunes Vaz en Kurt Weiss – aangevuld met de ritmesectie van haar sextet. ‘Er was geen piano of gitaar bij die akkoorden neerlegt’, vertelt ze, ‘als we dat wilden, konden de trompetten die zelf vormen. Dat gaf veel vrijheid in de improvisatie. Een vergelijkbaar gevoel ervaar ik bij Undercurrent en Zack Lober: het streven naar vrijheid, en die vrijheid overdragen op de trompet. Dat proces heeft me geleerd los te laten en ruimte te zoeken. Het is een spannende, voortdurende ontdekkingstocht.’
Inventief door verandering
‘Met dit nieuwe album ben ik een andere weg ingeslagen – introspectiever, maar ook breder van thematiek. Het gaat over afstand nemen van dingen die niet meer bij je passen: overtuigingen, levenswijsheden, soms ook mensen van wie je afscheid moet nemen.’ The Art of Letting Go is zo een muzikaal vertaald verhaal vol levenswijsheden dat ons meeneemt van Venemans donkerste dromen naar het licht aan de horizon. ‘Ik kom steeds dichter bij mezelf. Dit is de weg die ik gekozen heb, en waarop ik zal blijven doorgaan.’
‘Die verandering heb ik ook nodig om inventief te blijven. Ik wilde al langer weer iets maken met mijn sextet, iets waarin ik mijn ei kwijt kon. Het maakproces is voor mij essentieel om mezelf te uiten. We hebben in die zes jaar – als band en als individuen – een enorme groei doorgemaakt, en dat hoor je terug op deze plaat.’
Organisch maakproces
‘Soms heb ik een compositie die een bepaald gevoel uitstraalt. Daar probeer ik dan de juiste titel bij te vinden. Maar het gebeurt ook dat ik een titel heb en daar de muziek omheen schrijf, een heel organisch proces. Bij het openingsnummer Shadow Self hoorde ik meteen de sopraansax, dus gaf ik Jasper de ruimte om het rauw en energiek te spelen. Precies wat dat nummer nodig had. Lament & Consolation is het enige stuk dat ik niet zelf schreef, het is van mijn broer Vincent, maar het past qua klank en thema naadloos tussen de rest.’
‘Ik schrijf featurestukken, dus de volgorde en balans zijn belangrijk. Soms speel ik zelf een bijrol om een ander te laten schitteren. Het blijft een proces van leren wanneer ik ruimte neem en wanneer ik die geef. Uiteindelijk wil ik iedereen laten uitblinken in zijn solo’s, dat vraagt voortdurend afwegen en luisteren.’
Andere bands en projecten
Naast haar eigen sextet maakt Suzan Veneman deel uit van verschillende bands en orkesten: het Undercurrent Trio, Zack Lober’s NOFILL3R, het Jazz Orchestra of the Concertgebouw en sinds kort de Lucas Santana Grande Orquestra. Ze speelde mee op talloze albumsm van Brian Blakers Pure Imagination tot On Tour van de New Cool Collective Big Band. Daarnaast schreef en arrangeerde ze werk voor uiteenlopende projecten.
Verwachtingen loslaten
‘Natuurlijk twijfel ik ook. Gezonde twijfel hoort erbij, maar bij sommige mensen slaat dat te ver door. Ik herken het gevoel van jezelf vergelijken met anderen. Dat moet je goed bewaken, anders nekt het je en gaat het ten koste van je werk. Je moet leren verwachtingen los te laten, jezelf niet te straffen als iets niet lukt. Ik merk dat ik daar steeds meer plezier in krijg, en al een tijd op een stabiel niveau zit. Meer open staan voor nieuwe dingen komt ten goede aan mijn creativiteit.’
The Art Of Letting Go – Suzan Veneman Sextet (Zennez Records)
is uit op 14 november 2025
Concertdata:
30 november Jazzfestival Cool kunst en cultuur, Heerhugowaard
7 februari Bimhuis, Amsterdam
18 februari TivoliVredenburg, Utrecht
