Lumen is in de eerste plaats een soloplaat, met alleen pianomuziek.
Ooit veroverde pianist Bill Laurance de wereld aan de zijde van Michael League in de band Snarky Puppy. Die band combineerde jazz vrijelijk met rock, funk, pop, fusion en wereldmuziek. Dat was in 2006, sinds die tijd is er veel gebeurd. Met Lumen, dat eigenaardig genoeg niet op zijn eigen Flint Music is verschenen, maar op het Duitse ACT, slaat Laurance een ander weg in.
Het is in de eerste plaats een soloplaat, met alleen pianomuziek. Inhoudelijk grijpt de Brit ook terug naar zijn wortels, met tien bezonken tracks, die de huidige stand van zaken in de Europese jazz weerspiegelen. Het is ingetogen muziek, gedempte emoties, af en toe zelfs onderkoeld. De titels van de tracks spreken wat dat betreft boekdelen, zoals Mantra, Opal, Even After All en Lovers Leap. Dit is geen muziek waar de levenslust van af straalt, eerder nopen de composities tot introspectie. Uitzondering is Dove, een licht springerige blues, die overigens nergens uit de band springt. Laurance is natuurlijk een geweldig pianist, die smaakvolle composities weet te maken. Maar door de continu sobere toonzetting ligt enige gewenning wel op de loer.
Dietmar Terpstra
Lumen – Bill Laurance (ACT)
