Binnen de jazz- en soulscène zijn weinig vocalisten zo veelzijdig en met zoveel lef als José James. Dat hij geen genre en stijl schuwt is bekend, maar met zijn zevende studioalbum, Love in Times of Madness, lijkt James een transformatie te hebben doorgemaakt. Vaarwel aan de jazz, hallo R&B, funkpop, triphop beats en soundscapes. Divers is de plaat zeker, maar minpunt is dat het qua sfeer en intentie alle kanten opvliegt. Voor het eerst verlaat James volgens eigen zeggen de ‘underground’ en kiest hij voor een commerciële sound, rijk geproduceerd door Miguel en Tario, om een breder publiek te bereiken met songs als You know I know, Closer en Breakthrough, en de verrassende uptempo Bruno Mars-achtige popfunk van Live your Fantasy en Ladiesman. Toch zijn er ook een aantal songs met zijn herkenbare organische sound, zoals de duetten I’m Yours met Oleta Adams en het wat zoete Let it Fall met Mali Music. Verder is dit een protestalbum, waarbij de Amerikaan zich afvraagt wat de waarde is van een mensenleven en wat de waarde van liefde betekent in een tijd vol haat en geweld. Liefde in al haar facetten vormt dan ook de rode draad. Helaas komt dat niet altijd tot z’n recht, omdat de songs muzikaal gezien minder diepgang hebben en voorspelbaarder zijn dan James’ voorgaande werk. Pluspunt is dat José James vocaal een rijker bereikt toont, hoewel er weinig kippenvel momenten zijn. En dat laatste is juist zijn kracht.
Angelique van Os
